Serdecznie dziękuję panu Piotrowi za ciekawą pouczające wskazówki . Myślę ,że to powinni posłuchać młodzi nauczyciele . Pracuję już 38 rok . i w szkołach SŁYSZY SIE KRZYKI szczególnie tych młodych nauczycieli na dzieci. Nigdy tego nie stosowałam W SWOJEJ pracy ,zawsze przekazuję w ten przedstawiony przez pana styl. Ważne ,że jestem lubianym nauczycielem Z POWOŁANIA i mam swoje sposoby już wypracowane. POZDRAWIAM Justyna BARTKOWIAK z Wojnowic
Justyna Bartkowiak

Zawsze podczas moich szkoleń powtarzam, że najlepszym i najskuteczniejszym narzędziem w wszelkiego rodzaju wystąpieniach (czy to przed grupą, czy klasą) jest charyzma i pasja. Z Pani wiadomości wnioskuję, że jest Pani nauczycielem z pasją, kochającym swoją pracę, młodzież i dzielenie się wiedzą. Sam osobiście zawsze tak wspominam moją nauczycielkę historii i wychowawczynię ze Szkoły Podstawowej. Było to w czasach, kiedy nikt z występów nie szkolił, a słuchaliśmy jej z zapartym tchem i buczeli, kiedy rozbrzmiewał dzwonek na przerwę. Podobnie, jak Pani, nie musiała krzyczeć. Po prostu, podejrzewam, że podobnie jak Pani, urodziła się z tym. Sposoby, o których opowiadałem pomagają i są w miarę możliwości uniwersalne. Nie zawsze się sprawdzają, ale - z wszystkich znanych i opisanych - są najskuteczniejsze. Bardzo serdecznie gratuluję Pani stażu i pasji w pracy!
Piotr Maślak

Czy ubiór ma znaczenie, pamiętam ze studiów, że trzeba przez pierwsze trzy miesiące ubierać się w spodnie, gdy zaczynamy prace w nowej klasie, ale odnosiło się to do liceum?
Katarzyna Pichlińska

Ubiór oczywiście ma znaczenie. Zawsze powtarzam, że powinien być adekwatny do okoliczności. Wielu nauczycieli to niestety, bagatelizuje. Proszę sobie odpowiedzieć na pytanie, czy zaufa Pani nauczycielowi wychowania fizycznego, ubranemu w garnitur i krawat? Dokładnie w taki sam sposób buduje się autorytet w przypadku nauczania innych przedmiotów. Uczniowie z pewnością będą darzyli z większym szacunkiem i respektem nauczycielkę w garsonce i eleganckich butach, czy nauczyciela w garniturze i koszuli. Pozę high power person wzmacniają ciemne kolory (granaty, niebieskie, czarne lub ciemno szare) w kontrastowym połączeniu (z jasnymi koszulami lub bluzkami u Pań). Ale powinno się unikać zestawień czarno-białych, jednolitych białych lub jednolitych czarnych. Autorytet i pozycję dominującą wzmacnia też (bardzo) czerwień. U Panów krawat, lub chusteczka, u Pań czerwona apaszka, szal lub koszula (ale zawsze w zestawieniu z innym, łagodzącym kolorem. Panowie powinni unikać czerwonych koszul (zbyt dużo czerwonego na mężczyźnie wywołuje agresję). Co do spodni, myślę, że to kwestia praktyczności ubioru. U kobiet spodnie wzmacniają pozę władzy. Trzeba jednak pamiętać, że strój nie zastąpi charyzmy i silnej osobowości. Uczniowie bardzo szybko poznaną nauczycieli i odczytują ich prawdziwą siłę.
Piotr Maślak

Przede wszystkim dziękuję za inspirującą prezentację! Mam pytanie odnośnie lidera, nad którym chcemy zapanować i którego zachowanie burzy tok zajęć. Rozumiem, w jaki sposób go 'uciszyć', ale co jeśli ta cisza trwa chwilę..? Co, jeśli po kilku minutach wracają te zachowania? Jak dłużej utrzymać ten efekt?
Pytanie anonimowe

Liderzy klasowi zwykle charakterologicznie są bardzo słabymi osobowościami a z całą pewnością potrafią przykuwać uwagę wyrywkowo, przez kilka sekund. Inny wariant to dzieci "rozpieszczone" (proszę nie odbierać tego pejoratywnie), którym wydaje się, że są liderami i są najmądrzejsze. I w jednym i w drugim przypadku najlepszym sposobem jest czas. Proszę zaprosić takie dziecko na środek sali (w żadnym wypadku nie okazywać emocji i nerwów!) i poprosić o wyjaśnienie całej klasie tego co mówi albo swobodne rozwinięcie swoich żartów, min, wygłupów czy przeszkadzających zachowań. Zwykle dziecko po 2 minutach jest zawstydzone i marzy o ucieczce. Wtedy należy spokojnie przekonać je do kreatywności, wymusić dalszy występ. Kiedy skończy jeszcze chwilę poczekać i pomilczeć (milczenie to największa presja). Inna metoda to zlecenie dziecku przygotowania na następną lekcję występu na temat, który naprawdę lubi. Ważne, żeby naprawdę, szczerze się zapaliło. Tuż przed występem (prezentacją) proszę usiąść na miejscu dziecka i w trakcie jego występu ostentacyjnie ale cicho powtarzać jego zachowania. Konsekwentnie przez dłuższy czas. A kiedy będzie bliskie płaczu lub wściekłości, wytłumaczeniu mu swojego i jego zachowania.
Piotr Maślak

Dziękuję Panie Piotrze za dzisiejszą konferencję. Jeszcze się tak nie uśmiałam jak podczas tego wykładu. Wspaniały z pana człowiek z poczuciem humoru i dużą wiedzą. Z pewnością będę chciała przekazać koleżankom to, czego dziś się nauczyłam podczas tego wykładu. A wysłuchałam z zapartym tchem. :D Trochę wiedzy już skubnęłam w życiu, ale widzę, że jeszcze wiele nie wiem. Pozdrawiam serdecznie! Iwona
Pytanie anonimowe

Bardzo dziękuję za miłe słowa. Aż się zaczerwieniłem
Piotr Maślak